"Uitnodigend en feestelijk klokkengelui op 16 oktober in het centrum van Geldrop. De zon scheen volop en er zijn ongetwijfeld de nodige kerkgangers geweest maar ruim honderd gingen het kasteel binnen. Vesko Eschkenazy, concertmeester van Het Koninklijk Concertgebouworkest , speelde samen met Marietta een viertal schitterende sonates voor viool en piano.
Het voortreffelijke samenspel hadden zij een kleine 16 uur daaraan voorafgaand ook al in Soest, De Rank, ten gehore gebracht. Het concert in Soest vulde gemakkelijk de gehele voormalige kerkruimte. Marietta moest hard werken op de kleine Bösendorfer maar het resultaat was geweldig. In Geldrop had het concert letterlijk ‘tussen de schuifdeuren’ plaats. Nu klonk het als spetterende kamermuziek. Ruim een kwart van het publiek kon Vesko niet zien, het leek wel een huisconcert.
In het laatste werk, de Sonate van César Franck stroomde de muziek als een heldere waterval over het enthousiaste publiek heen. Noem het een doop. Alle bezoekers genoten van het subtiele en naadloze samenspel tussen Marietta en Vesko."
Tot zover de korte impressie van een aanwezige. Dit waren de eerste twee concerten die ik gaf na mijn peesoperatie afgelopen zomer. De voorbereidingen waren intensief en grensverleggend.
Voorafgaand aan dit weekend had ik al menig schietgebedje gedaan opdat deze twee duetten succesvol zouden verlopen. Na het concert liep ik even het centrum van Geldrop in. Het leek wel Koningsdag met alle kraampjes op straat. Rust vond ik in de prachtige kasteeltuin met geweldige najaarskleuren, een bruidspaar, een moeder met haar gehandicapte dochter en dikke trossen met groene tomaten in een piepklein kasje.
Leeg, moe en voldaan ging ik op huis aan.
Hi Marietta,
het concert in Kasteel Geldrop was fantastisch, samenspel was geweldig.
Mooie stukken, behalve Beethoven ken ik alle noten van de andere stukken,
maar het was precies wat ik mooi vind. Beethoven was ook prachtig, nieuw
voor mij, spannend, ik wilde horen wat er nu weer komt.
Dat walsje met de piano tussen door was ook prachtig...
Dankjewel!
Rein de Graaf